Maandag hebben we even gebrainstormd over hoe we ervoor konden zorgen dat onze ijsblok zo weinig mogelijk zou smelten.
Volgende knappe beredeneringen kwamen naar voor:
- We stoppen het in een koud glas.
- We roepen de zon weg.
- We zetten het buiten in de sneeuw.
- We stoppen het in koude melk.
- We stoppen die melk in de diepvries.
- We zetten onze verwarming uit.
- We stoppen er ijsblokjes bij.
- We maken koud, hard water.
- We stoppen er koude fristi bij.
- We zetten onze koelbox buiten in de schaduw.
Aangezien een elektrisch toestel niet toegelaten was, konden we ook geen ijsblokjes of koelelementen gebruiken die daarin gemaakt worden...
Deze morgen was het zover: de ijsblokkenrace met de hele school.
Het vijfde leerjaar bracht ons een ijsblokje in een yoghurtpotje.
Dit moesten we uit het potje halen, wegen, verpakken (zodat het zo weinig mogelijk kon smelten) en een goed plaatsje geven.
Om 14u50 moest iedereen zijn ijsblok terug uithalen, nogmaals wegen en berekenen hoeveel de ijsblok gesmolten was.
HOERA,
want wij stonden op de zesde plaats en kregen dan ook een diploma!
Daarna probeerden we allerlei dingen uit om de ijsblok net wel te doen smelten!
Tussen onze billen, doorgeven, in onze muts verstoppen, wrijven tussen onze handschoenen,...
Klik hier voor alle sfeerbeelden.